دکلمه لری کم بخن از مریم شفیع زاد
شاعر: حسین جهانشاد
…..
متن دکلمه (Lyric)
…..
کم بَخَن ، رَمِت بیا وی دِلِ زارِم ، کم بخن
بیمَه سئ چی رنگْ ذِغالو شؤءِ تارِم کم بخن
چی اسیری کِز مئنیشِم پا پتی هر دسْ وه سر
چَش وِه رَه اُو رنگ ئو ری پار ئو پیرارم ،کم بخن
ناوِنی ئِه دلْ که سی چی ، مُوحِرِم پِل تا سِحَر
سی او تیری که زنس دِ دل حارم ، کم بخن
آهِ سردِم وا هِلاماتی دِ دیری هَمچِنو
سینَمِن کِرده وِه جا غم ، دَردَه بارِم ، کم بخن
سیلِ چَشیاکت نِشس چی تیرِ کاری وِه دِلِم
مئ چِکه دی تُرِ سیلِت ، خینِوارِم ، کم بخن
آسِمونی پُر دِ دردِم سی نِمی بارو وِه دار
دشدِ دل هی چی کویره شورَه زارِم کم بخن
چش وِه هر در میوَنِم شاید بیایی وا دیار
سی پِریسگی لونِوازم ، رنگْ دووارِم ،کم بخن
دردِ تو دردِ مِنــَه وُ شــادیِ تو آرِزومْ
چی ظِلی تو هم اَسارَه، سی شؤگارم ، کم بخن
جونِ نازاری که دارم ،ها وِه ری هر دو دَسِم
ناوِنِم چی دِم مئحائِی،کَس ئو کارم کم بخن
ئی جهو بی تو مئگرده وا دیاری شؤ ئو روز
دردِ دیری ،تیرِکاری ، ها دِ لارم کم بخن
کئ مؤرِم عشقِت دِ ویرِم ، اَر بِحائیم ، یاگه نه
آخِرِش تَش میزِنی دِی کِشت ئو جارِم ، کم بخن